Ezra Laurens Hoeksema

Ik maak kunst omdat ik anders zou verhongeren. Er is een behoefte zoals honger of dorst om te maken, om mijn eigen wereld to bouwen om in te verdrinken en ontsnappen. In deze wereld leven vele wezens, ze zijn zichzelf maar ook een deel van mij, ze vertellen hun eigen verhaal, maar vertellen ook over mij en de omgeving. En ik vraag me af, wat vertellen ze aan jou?-I make art as I will starve without it. I have a need like hunger or thirst to create, to build my own world to get sunken into and escape inside. In this world many creatures live, that are both their own but also a part of me, that tell their own tales but also tell more about myself and the environment around. And I wonder, what will they tell you?

Text about work

Ik heb altijd het gevoel gehad dat ik achterliep op alle anderen. Soms zelfs stilstaand terwijl het leven doorgaat en mij voorbijgaat. Jaren gemist die je niet terug kan krijgen.
Maar zelfs wanneer alles stil lijkt te staan, borduur je altijd je eiegen weg vooruit tot iets herkenbaars, terwijl je je eiegen pad creeërt.-I've always felt like i was running behind on everybody else. At time even standing still, while life races around and passes me by, leaving me behind. Missing years you cannot get back.
But even when it all seems to stand still, you're always stitching your way forward to something recognisable, creating your own path of life.

Text about work

Geinspireerd door de demonisatie van de wolf in het nieuws, waarbij het dier wordt laten zien als gevaarlijke moordmachine, een negatief en onjuist vooroordeel dat al sinds de oudheid in de maatschappij rondgaat.
Hier heb ik het dier vanuit zijn karakter uitgebeeld tegenover de menselijke kijkers: wegduikend en onderdanig, met platte oren en de staart tussen de benen.-Inspired by the demonisation of the wolf in the news, where the animal is portrayed as a dangerous killing machine, a negative and untrue preconception that has been going around since ancient history.
Here ive portrayed the animal out of its character opposit of the human spectator: submissive and ducking awat in fear, with ears flat on its head, and tail positioned between its legs.

Geïnspireerd door de methode van het schaapjestellen om in slaap te vallen, krijgt in dit werk het schaap zelf ook een moment van rust.
In dit werk wilde ik het concept van het zwarte schaap verkennen – een figuur die vaak wordt gezien als een buitenstaander en een voorteken van ongeluk – en het plaatsen als het centrale onderwerp. Gemaakt tot een symbool van de nacht , om het te waarderen in zijn uniekheid_Drawing inspiration from the method of counting sheep to drift off to sleep, in this piece, the sheep gets a moment of rest as well. Within this work I wanted to explore the concept of the black sheep - a figure often seen as the outcast and an omen of misfortune - and reimagine it as the main subject, making it a symbol of the night and appreciate the beauty in its uniqueness.